BEYHUDE ZAMAN
Yine yalnızlık çöktü duvarlara
Feryadımı kimseler duymaz Kaskatı düşlerim hasret çılgını gönlüm Dedim ki Ey! Yar götür beni senli diyarlara Götür beni ne olursun götür Her nedense duymasın beni İçimde bir acı büyür Boş amaçsız serseri kalbiyim Dudaklarıma adın mıhlanırken Pekiyi neden ben böyle karamsarım Vuslata ermeyen bir ışık görünmez bana Sevdanın ışığını kimselere görünmedi mi? Bu güne kadar Gecenin kusurunda Gölgem benden uzun loş ışığın nefesinde Tek başına uykusuz aşk girdabında Ayrılmaz karışımda bendeki unuttuğun sen İnan ki İçimdeki yaşama kaynağı kurumadı da Sadece azaldı Umuyorum ve diliyorum ki bu son sancıdır Beyhude akan zaman karşı |