ÜŞÜYOR YAR CAN ÜŞÜYOR
ÜŞÜYOR YAR CAN ÜŞÜYOR
Nefesinle doyduğumda, dalıma al kaydolacak Gül sesini duyduğumda, çilelerim kaybolacak Mahrum etme beni senden, şafakla gel ver busenden; Sensiz kalıp buyduğumda, cemalim güzde solacak. Gönlümün gül sofrasında, muhabbete haz katarsın Zarifliğin sahrasında, sol yanıma köz tutarsın Kristalli sır bade’nden, ab-ı hayat sun kâsenden Yalnızlığın tafrasında, duyup da hüzün yutarsın. Bana doğru uçtuğunda, bağrımdaki aşk coşuyor Kollarını açtığında, yüreğim sana koşuyor. Başım dönüyor; ay tenden, koklarsam billur desenden; Hasretini saçtığında; üşüyor yâr, can üşüyor. KADİR DURAK (LEBİDERYA) ESER YAZAR ADINA TESCİLLİDİR KAYNAK GÖSTERİLMEDEN YAYINLANAMAZ |