GÖNÜL
Nedensiz sevdi gönül
Aşka bağrını açtı Dikenli güldü gönül Acılara yaslandı. Sevgi bahçesi kurumuş Bir güldü gönül Su yokmu leylam derken Suya hasret beklerken Çıkıp geldi uzaktan Aşkın ayak sesleri Nasıl kapı kapardı Aşkın ulvi sesine Yaraları derindi Kalbi kırık bir neydi Kapatır sandı gönül Sonsuz acılarını Sardı sarmaladı aşkı Korkusuzca haykırdı Dünyaya aldırmadan Sevgi melhemdir AŞKA gönül verene SEVMEK kutsal duadır Kıymetini bilene Gülle,bülbül birleşti Ortaya çıktı AŞK artık kurumazdı. Sevgi bahçesindeki GÜL..... 21.10.2008 İPEK ASYA |