İLKBAHARDA GÜNEŞ ÖZLEMİ.
Laleler rengârenk, gül tomurcukta.
Erguvanlar açtı, bahçede bağda. Üşüyor bir çoğu, gece soğukta. Yağmur, yağış, bulut, hüzün doğada. Ne nisanda gördük, ne de mayısta. Güneş bize küskün, görünmez yüzü. Soğuk, poyraz yeli, insanlar hasta. Işıktır yaşamın bence de özü. Tabiatın ruhu, sızım sızımdır. Sularda buz gibi, balık oynamaz. Ozan şiir yazmaz, yazsa nazımdır. Dengeler bozulmuş, kimse aldırmaz. Ne oldu zamana, şair sen söyle. Ballarda hile var, çiçekler kokmaz. Şükürsüz her nesne, doğrusu böyle. İnsanlar bilirde, doğruyu yapmaz. Bülbülde hüzünlü, gülüne hasret. Geldiğine pişman, titriyor sesi. Ruhumuz karardı, her taraf kasvet. Rabbim Allah demez, kulunun nefsi. Kırlarda hüzünlü, üşür papatya. İskete, ispinoz, sakalarda yok. Arılar çıkınca, bal toplamaya. Kar, boran, dolu var, dönmeyenler çok. Türkmendağlı şair, çok bahar gördü. Mazideki günler, her dem güzeldi. Güneşin özlemi, ruhunu sardı. Çok bahar yaşadı, onlar özeldi. HİLMİ CAN. 13.MAYIS.2011. (3281) Değerli şair dostlarım, bu sayfada bana ve şiirlerime mesaj gönderen ve meil atan bütün şair arkadaşlarıma iade mesajı ve iade meilini aksatmadan gönderiyorum.Bazı arkadaşlarımız şiirlerini uzun bir süre sitede tuttukları zaman onlara meil atıldığından daha sonraki şiirlerine ulaşamadığımız oluyor, arkadaşlarıma ehemniyetle bildirmeyi görev bildim, saygılarımla. |