katre-i matem
yalnızlık şerbetini çocukken içtim
şeker bayramlarında farklı kapılara uğradım başkalarının aşklarını yaşadım,kaçaktım o sokaklarda acımasız polislerin nezaretinde ışığı yanan pencerelerin önünde ağladım el gibiydi bana bakan gözleri gül gibiydim onun ellerinde soldurdu beni süresiz, toprağımı kana buladılar anne, bir tohum tüm dünyayı içinde barındırır koca bir dünya bir insanı sevmekle başlar noksansam,eksiksem sanane! hiç kimse mükemmel değil ki kimse bay doğru değil, hiç bir kadın tek başına aşkın tarifi değil... |