BUZ KESİLMİŞ YAŞAMAK
Yalnızlığa sevgi diyor dilim ,
Ne caddeler , nede kaldırımlar , Nede sokaklar , nede sözler , Herşey farklı bir kalıp , Bir cam şişeyi andırıyor yaşamak , Dışarıyı her zaman , Bulanık olarak görüyorum , Bir damla su oluyorum , Hep konulduğum kaba , Göre şekil alıp duruyorum , Bir tarafa bırakıyorum umutları, Buz kesilmiş yaşamak , Dilim üşüyor , kelimelerim donuyor , İlerlediğim yollar , bilmiyorum , Beni nereye götürüyor , Bilmiyorum yalnızlık beni , Nerelere yolcu ediyor . |