Eyy İstanbul sokakları
Getirin söylediklerimi yerine..
Aslında ulaştırın sahibine..
Hani delicesine seviyorum derler ya..
İşte delicesine eviyorum onu..
Gözlerini kalbimin en derin köşesinde saklıyorum..
Salmıyorum hiç bir yere,
Bırakıp giderler beni diye..
Onlar, benim herşeyim..
Eyy kuşlar uçuyorsunuz siz..
Bu söylediklerimi iletebilirsiniz ona..
Anlatabilirsiniz derdimi biricik aşkıma..
Ölürcesine seviyormuş dersiniz ona..
Kimbilir, belki oda sever beni..
Belki oda haykırıyordur şuanda İstanbul’a..
GEce bekleyeceğim sizi,
Gelin olur mu yanıma ?
Anlatın onu bana..
Benim yerime doyasıya bakın ne olur..
Birde söyleyin, gözlerini sakınsın herkesten..
Kimseye bakmasın o, kimse bakmasın ona..
Eyy İstanbul !
Şahit oldunuz mu aşkımıza ?
Şimdi inanıyor musunuz bana ?

10.08.2007
Biriciğim’e..