K U R B A N I M
K U R B A N I M
Açamam sırrımı senden izinsiz Göksünde açan güle kurbanım. Yazılmıyor şiir hece vezinsiz Ağzın daki tatlı dile kurbanım. Fazla kurcalayıp yaramı deşme Ne olur geçmişin üstüne düşme Gözlerim sanki oldu bir çeşme Senin için akan sele kurbanım. Bak kendi sapını yonmuyor keser Gönül ummadığı sözlere küser Şu Maraş’ın yeli kuzeyden eser Kokunu getiren yele kurbanım. Ne bir padişahım nede bir vezir Her zaman istedim mutluluk huzur Kulun imdadına yetişir Hızır Seni yetiştiren ele kurbanım. Bilir’misin kekik nane keveni Öldürür mis kokun seni seveni Yusuf’un dan aldın mola güveni Kalbimi fed eden kula kurbanım. 15.05.2011 Yusuf Öksüz |