EY İNSAN
Ey insan çalınmış ömrün ve geleceğin,
sana çiçekli bahceler uzak . göremiceksin martıları duymucaksın kuş seslerini, senin bu yenilgiyi kabulenmelerin beni çıldırtıyor, kuşanıyorum her gün nefretimi. çekiyorum restimi isyanlardayım. vaadler meğer yalanmış. liboş aydınlar her yanı sarmış. bende ne tat nede zevk kalmış. yüreğim acıyor yüreğim senin bu halerine ey insan hergün gazetelerde yazar kişiliksizler. televizyonlarda namertler ülkesini böler ne dir bu ayrıştırmalar ölüm uykusundan uyan ey insan içimdeki intiharlar patlıyor bu gün Hergün el aç avuç aç yalvar beyhude, kaldır başını kükre hakkını sakın yedirme, hakkın senin sen insansın insan olmanın değerini bil irfan kökten |