AŞKA MÜNHASIRAşık maşukuna, yola çıkıyor, Benzi solgun gözü, donuk bakıyor, Anlamı olmayan, hicran yüzünden, Sevdası kor olmuş, teni yakıyor. Bir an önce varmak, için koşuyor, Dermanı bitiyor, ruhu coşuyor, Önüne çekilen, bütün engeller, Bu azmi görüp, alkış tutuyor. Ayakları kanlı, elleri nasır, Acı duymaz olmak, aşka münhasır, Kadir bilmez olan, gözlere inat, Yeni bir destanı, yaşıyor asır. Durup dinlenmeden, vardığı yerde, Haykırıp duruyor, maşukum nerde, Bir kez göremeden, sevdiği yüzü, Arzu etmese de, kapanır perde. Rafet Haznedar |
aşka münhasır buruk ve kızıl...
kutluyorum,
saygımla...