YILDIZLARDAYIMBu gece yıldızlardan baktım Bir tek sen vardın dünyada Güneşten de parlaktı ışığın Yüreğimdeki dağı patlattın Şimdi volkana dönmüş bir aşığım Bir doğal afet yarattın damarlarımda Ne su, ne köpük söndürebilir Yüreğimdeki yangını İnsan öyle mi kavrulur, İşte öyle kavurdun Yangınlarda değilim Kendim yangın yeriyim Bulutlardan akan şimşeklerdeyim İşte öyle, yıldırımlardayım Avuçlarına alabilsen yüzümü Okşayabilsen saçlarımı Dokunabilsen tenime Getirebilsen kendime Dinginleşirim belki de Desem de inanmam Kırk yıldır yangınlardayım Dünya dar geliyor bana Yıldızlardayım…. |