SENSİZLİKLE SAVAŞ
Yokluğunla cepheler kurarak
Ve galibiyet umudu bile gütmeden Bir başıma, -parçaladığım- beyaz bayraklarımla Siyah savaşlar veriyorum Uygulanan bütün turan teknikleri mağlubiyetle bitiyor Yokluğun sunuluyor altın tepside Mondros oluyor parçalıyor beni And’laşılamıyor sensizlikle Yokluğunun kurşunlarında vuruluyorsun Şehitlere benziyor vedaların Yok oluyor ama ölmüyorsun Sağanak yağan kurşunlar arasında Yeniden yeniden defalarca Adın doğuyor en üretken yüreğimin, doğurgan dimağlarında … Bu savaş b(s)enim ve b(s)enim savaşım Birisi s(b)eni bulup vurana kadar Ve s(b)en gerçekten yok olana kadar Yüreğimde çoğalan şehitliğimle Bıkmadan, yorulmadan Yeniden s(b)en doğuracağım… Özlem UZUNLAR onaltımayısikibinonbir şimdi söyle şair... bu şiirde kaç özne var? |