***
.*.

sözüm o’na hayatı yaşamak
yaşama boyun bükmek midir
hak
adalet
özgürlük istemeksizin
geleni gitmeye mi bırakmalı
düşünüp direnerek yaratmadan
eyy...
utanmaz arlanmaz..emper çakalı;
secde edip meşhur kılarsan sen
o
it’lerin yemediği
eşşeklerin donup de bakmadığı
bedevi deve’lerin diz çokmediği
ve yiğit,o;
zanaatkàrlarımızın tekmelediği
kalaya değmez
o kirli
o paslı
ve de o kapıya konulmaz
kan emici puşt emper-lerin çanakta ki,yal-ını
tanıyıp bilemezsin yapılan bul-yap-çat-çal-ını
elbette,atandan kalan onursuz o miras gereğiii
be hey dümbuk.!
kasnağı kırık dümbelek vurursun görünce,yal-ını

neyi,nedeni ve niçin-i sorup-düşünüp-kalkmadan
bir olsun ama..pir olsun.! insanlık onuru gereği
yeteeeeer artık,yeter.! dur,dur..dur diyeceksin
onursuz gebermektense pay al derim,onurlusundan
iligine kadar işletilen o yoksuluktan,yokluktan
kurtul
kurtar
kurmak istersen şereflice onurlu ozgur geleceğini
çekmesin diye çektiğini senin o’nlar..çocukluktan
boyun eğdin hep,o; sorumsuzlardan kalan miras,gereği
bak
geç değil
kalk.!
zerre varsa Onur denenin damlası taşıdığın kanından
eyyy.! yolcu
yoksa
boyun eğeceksin uzatarak hep,boyun
uzatmış baksana,o; %47’li koyun
yaşam
onur
şeref
insanlık buysa sizde eğer
seni göreyim seni,haydi.!
durma
o soyup satarken sen alkış
o çırp-ıp çalar-ken siz kapış kapış
ister kömür,ister sabun,ister makarna
çin malı oyuncaklar için de,o; çukuruna çikolata al...yarış
yaşasın,yaşasın,yaşasın.! diye,haykırıp yapamazsın,bilirim
onur
özgürlük
tam bağımsızlık sesini duyar olduğunda,durma,mahalleden sıvış
ne hak
ne adalet ile özgürlük iste,ne de taraf ol,al işte sana aş-iş

...
...

Sair Metin Demirkaya