Bir Ateş, Bir Çığlık
İstanbul kenar mahallerinden birinde
Dört çocuklu bir anne, kocası askerde Memleketlerinden uzak, gurbet ellerde Yaşam, geçim imkansız olmuş köylerinde Daha on dört yaşındaydı evlendiğinde Yirmi, çocuklarla şeh’re geldiklerinde Asker yolu beklemek zor gelir gönlüne Kırk gün de geçer, kavuşursun yiğidine Çamaşır yıkarken evinin bahçesinde Bebeler cıvıl cıvıl etrafında........... ...Ve bir askeri araç durur Köhne evin önünde... ’M.K.’nın evi burası mı’ ...... ’Peki Siz neyi oluyorsunuz’ ...... Sessizlik hakim ...... Birden, çığlıklar; sessizliği parçalarcasına Örtülür İstanbul’un üzerine İstanbul ağlar Ülkem ağlar Ve akşam televizyonlarda şu alt yazıyı okuruz ’Flash Haber: YÜKSEKOVA’DA ÇATIŞMA ÇIKTI. 1 ASKER ŞEHİT DÜŞTÜ, 1 TERÖRİST ÖLÜ ELE GEÇİRİLDİ’ Ardından ikinci altyazı ’Flash Haber: YAPILAN İNCELEMELER SONUCUNDA, ÖLDÜRÜLEN TERÖRİSTİN, ŞEHİT DÜŞEN ASKERİN AMCAOĞLU OLDUĞU ANLAŞILMIŞTIR’ Ve içim titriyor... Kalemim ağlıyor..., Boğuluyor yazılarım ak n göz yaşl rım a... |