Ben Seninle Geleyim
Yalnızlık bana, bana yar oldu
Yaşadığım bu şehir bana har oldu Bir köyüm bile yok, başım kar oldu Ben seninle geleyim, yeşil han olsun Yüreğime akıttım yaşları gözümden Ne sevmişim meğer eskiden, eskiden Usandım yalandan, bıktım şehirden Ben seninle geleyim, yeşil han olsun Çok memleketler gördüm, ne insan, ne vicdan Her yer loş karanlık, yürüsem bu da can Dostluk bir kavramdır, dillerde dolaşan Ben seninle geleyim, yeşil han olsun |