Delikanlılığım Biter !..bir görsen ellerimdeki nasırların kayalaştığını yılların birikintilerinden akan terlerimi ten yorgunluğu neyse ya gönlün hengamelerinde düşe kalka yürek neler çekti şu zalimlerin elinden düşlerime vurulan tırpanların izlerinde adaletsizliğin bezirganları öfke çizer mazlum insanların saflarındayım diye tank paletleri ’ecelim olsun’ istenir yılmam, önüme atılan kemikleri tekmelerim yalatırım onlara tükürüklerini... neler çekti şu insanlık ejderhaların elinden hiç eksik olmadı topları, tüfekleri her asır katlettiler insanlığı vicdanlarında sevgi mevhumları körleşmiş kardeşi kardeşe boğazlatmış ben haykırmışım meydanlarda gür sesimle sert adımlarla yürürken çankaya yokuşunda ellerim kelepçelenmiş yurdumun merkezinde çıngıraklı yılan misali zehirler akıtılmış halkımın beyinlerine ben susturulmuşum köpekleşmiş bir ülke adına... bitsin istiyor şu garip gönlüm insanlık katlini ne isterler gül yüzlü fidanlardan ay ve yıldızlar kadar pak günahsız yüreklerden masmavi bakışların berraklığından şeytani hisleri kabarır nasipsiz cellatların kan çanağı gözlerinden kin atomları fırlatırken kim bilir, dünyanın hangi köşesinde kimler kurban kaç kız, kızanımız tecavüze ramak kalır piç kurusu coniler camilerde edepsizlikte dört nala ve insanlık; rica minnet susar yalnız kalışımda delikanlılığım biter dünya yanar, ülkem kanar, ben ağlarım!.. |