Uçup giden sevdama...

Aristokratça düşler, düşünce uçuruma.
Sevdam döndü çığlığa, hüzün çöktü yurduma.
Bir aşk yıkılıverdi, dünya yine kim kime…
Yaz ayı kar yağar mı? Kar yağmış yüreğime.

Uçurtmam yara almış, takılmış bir direğe.
İpi elimde kalmış, tasa düşmüş yüreğe.
Bir aşk yıkılıverdi, dünya yine kim kime…
Aşk insanı sağar mı? Düşmüşüm bir zalime.

Tepe taklak hayaller, hani dingin hallerim?
Kan çekiyor damardan, titreyen şu ellerim.
Bir aşk yıkılıverdi, dünya yine kim kime…
İsyanım var dünyaya, gem vuramam dilime.

Vuslatın adı kalmış, hicran yaralar açar.
Kimi sevdayı arar, kimi sevdadan kaçar.
Bir aşk yıkılıverdi, dünya yine kim kime…
Aşkın tadı güzel de, kaybetmek zor kelime.

Anlam verememiştik, hızla başlayışına.
Aynı hızla sonlandı, bakmadan gözyaşına.
Bir aşk yıkılıverdi, dünya yine kim kime…
Hak ettim mi ben bunu? Soruyorum kendime.