RÜYA
Biliyorsun
Dövdüğün bir kadından öğrendim Bütün ellerim sokakları aştı Bütün ayaklarım caddelerde nasır bağlıyor Yoruldum dövdüğün kadın beni izliyor Seni andırıyorum Kaçarken sırnaşık bir kadından ayak izimi istedim Korktu kesilen ağzı dilimi bilmiyor Dümdüz ütülenmiş saçları Kışın vakit bulmaz anına denk gelmiş Küstah bir ağlamayla yolumdan çekildi Sokaklara aktı gözlerim Bunu hissettim İntihar etmek zor olsa gerek Kim görse ‘’O ‘’naralarına kafa tutuyor Bir esnaf Korkunç bakıyor yüzüme Seni andırıyorum Kusuyorlar Fareler kaldırımlara sürgün ediliyor Senden bekliyorlar her şeyi Kazanmak bir damla kan isterdi belki Kaybetmek hiç bedel gerektirmedi Sen kaybettin Ben kaybediyorum Dövdüğün çocuktan öğrendim (Şimdi ölü) Kadını dövdüğün yerden geliyor hem de Korkusuz Senden kimse korkmaz Benden korkmuyorlar (dik başlı cesaretini toplar arkasından) Yalınayak bir uykudan Uyanan bakışsız teyze Yaz olduğunu sanıyor (Taze bir rüyadan uyandığından olabilir) Ölüm kadar yalnız ve ucube gördü beni Onlara seslendi içinden Sokaktaki gençler uçurum biliyorlar beni İmece düşüncenin arkasına sığındılar Sen o’sun Ben o değilim Ne kadını ben dövdüm Ne de çocuk öldü Gittikçe seni andırıyorum |
sen yaz mai seviyorum kalemini.
sevgiler