Koynunda cilvesini yitirmiş kadınÇatısı yok barakalarda yüzüne yıldız düşer Koynunda cilvesini yitirmiş kadın Soluğu duvarda rengini arıyor yiğit olsan ne olur. Güz yağmurlarını andırır çocukların Hani çırılçıplak, takoz gibi ekmeği bandırır suya Kadın sesinden tiksinir Ye oğlum.. karlı pekmezi Alışasın mevsimlere. sindirir içine karda ayak izini Dindirir yokluğu Beşiğini sallar düzenin Ey yosma gönlüm Kaç zenginin hatıra binayeni gezer içimde Defin kâğıdı kapı gıcırtısını böler Aşk iki satırda kaybolur tiksinir saniyenin aralığından Çocuk tarlasında çığlığın adı gecekondu, İki satırda insanlık kayboldu. |