Le pancréas
***
.*. şair olabilsem var/ya birgün bende şiir yazacağım harikulede inanki toprak su güneş yıldız demeden hava/ya şöyle derinden bir hava atacağım alırken şilt ve taclarımı yalandan da olsa,hep;haykracağım korkma be anne...korkma sen,hiç; büyüyüp şair olmak diye bişey de var/ya hayatta ama anne.! bırak,bırak bırak da çocuk kalayım sarmışken kolların beni o sıcacık göksünde anne.! anne.! bişeyler söyle kulağıma N’olursun,bişeyleeeer.! ki; feyz alsın herdem olduğu gibi bu çocuk gene de,sende annnnne- anne annnnne- anne artık ; şair falan da olmak istemiyorum,inanki; hani,o dediklerim var/ya anne heryerde ama heryerde öptüm doyumsuz o ellerinde baksana resm edilmiş buralarda gene...sanat! varsa anlayan biri,kalk.! bir mail at o’na buna sen de erinme n’olursun arkadaş gel,hiç değilse bir sigara molasında çıkarken kıvrım kıvrım gökyüzüne,duman alevi içinde insanlik madimak ile sivas’ta anlat anlat anlat şiir nedir-i,duman olmusum..duman anlat da bal-i bir oh çekeyim bu arada şu karşı dağlara Fâilâtün...Fâilün makamında,şarkısı yaman her yer alt-üst demeden dibine kadar zindan bu nasıl hamam bu nasıl han şiir şair yan ha sen..yan aruz mu...hece mi...nazım mı...us-uz mu okyanus ötesinde heryer,yoksa;taze muz mu yutulmuyor be bre,yutulan çıkışa yetmiyor yoksa buna sebep hazım mı,usta;us-suzluk mu ve/ya ayıptır demesi ya,zıkkım şu Pankréas olur mu *** Sair Metin Demirkaya |