Kibir...
En korktuğun günah nedir diye sorsalar bana,
Kibir verilecek ilk cevap olarak gelir aklıma... Ah o kibir var ya... Gözlerini kapar, kulaklarını tıkar kurbanının ilk başta, Anlayamazsın düştüğünde yapışkan ağına, Sinsice yaklaşacaktır sana, Farkında olmadan dolanırsın o ışıltılı ağına, Yuvarlanırsın o çirkin kollarına, Anlayamaz sarılırsın sen de onun dikenli organlarına... Ah o ışıltılar var ya... Hani olur ya rüyalarda, Hani o balkonun kenarında, Döne döne gidersin ya o korkuluklara... Ya da, Hani vardır ya akupunktur da, Bastı mı tam da o noktana, Olursun kuklası farkına varamadan anında... Nice kurbanlar gördüm hayatımda, Hepsi de iyi niyetteydiler oysa... Farkına varsalardı aslında, Düşünmeden kafasına basarlardı en başında... Hani bir film vardı ya, Jean Darc adında, Yaratıcısı için mücadele etmişti daima, Kan dökmüştü onun için hayatı boyunca, Şüphesiz ki kendi nazarında... Ama o acı final sahnesi gelir en sonunda, Ki unutamam hayatım boyunca... Niye diye hayretle sorduğunda, Gösterirler ona kendi yüzünü bir savaş anında... Görür görmez de anlamıştır ya, Yürüdüğü yolda kibrine yenik düşmüştür aslında... Bundan daha acısı olabilir mi o anda, Yıkılmış kalmıştır Jean Darc hemen oracıkta... Filmdi işte bu ya sonucunda, Yine de çıkardığım bu olmuştu kendi payıma... Her daim ilgi duymuşumdur mantarlara, O rengarenk dünyalarına... Güzel oldukları kadar tehlikelidirler de aslında, Ki binlerce mantar vardır dünya da, Ölümcül olanları ise bir elin parmakları sayısınca... O nedenle ilk bakacaksın ölümcül olanlara, Tanıyacaksın en ölümcül olanını... İşte kibir de ayırt etmesi en zor mantardır aslında, Farkında olmadan bir yudum aldığında, Hayatın sona erecektir acılarla... Ah o kibir var ya... Hani o en tehlikelisi diyorum ya, Aklıma şeytan geliyor anında... Şeytanı da yoldan çıkaran kibri değil miydi ta en başında, Ki Yaratıcısını da tanıyan şeytandı o oysa, Neydi onu da baştan çıkaran aslında... Ah o kibir var ya... Bir çaresi varsa eğer aklımda, O da tüm hata ve sevaplarıyla kul olmakta... Bir arınabilsek ışıltılı kibrimizden en başında, Aciz ve hatalı bir kul olabilsek kendi nazarımızda, Her şey çok daha kolay ve tatlı olacaktı galiba... 11 Mayıs 2011 Fotoğraf : Rodney Pike bit.ly/keMaBo |
Hani o en tehlikelisi diyorum ya,
Aklıma şeytan geliyor anında...
Şeytanı da yoldan çıkaran kibri değil miydi ta en başında,
Ki Yaratıcısını da tanıyan şeytandı o oysa,
Neydi onu da baştan çıkaran aslında...
O kibir en kötü bakış açısı dost,güzel anlatımdı.
Saygılar.......