Suzînâk Veda
Çaya tılsım olur sendeki eda
Dudağın bardakta açan karanfil İnce yağmur gibi süzülür veda Suzînâk deminde seni bulur dil. Açılır bağrımda zambak ellerin Bardağın buğusu seni anlatır İmbikten geçerken has gamzelerin Lâleyi sümbülü gülü ağlatır. Saçların efsane gülüşün masal Gül damlası olur nefesin çaya İncesin dal misal hem de gül misal Yüzünde tebessüm benzersin aya. Suzînâk bir beste gül misal tavrın İncecik ellerin bardağa ışık Bu hasret deminde dinmez hiç ağrın Kirpiklerin yüreğimde sarmaşık. Çay senle haz verir anla suzidil Itırın dökülür hep bardağıma Suzînâk bir şarkı çayım senle bil Dolaştın ansızın gönül ağıma. Sen emsalsiz peri gülden ziyade Hasret koyma böyle gül nefesine Bir adın suzînâk hüsnün dildade Karışsın gülüşün çayın rengine. Ankara,08.05.2011İ.K |