KİMDİR BENDE YAŞAYAN
Bir sevdayla
birlikte olamamak, en acısıda bir yalnızlığı emzirmek geceler boyu, hep ağladıkça doymak bilmeyen susmak bilmeyen bir yalnızlığı, yoruldukça yorulursun yıllar yılların üstüne yıkıldıkça, uykusuz geçen geceler birbirine eklendikçe, büyüyordu yalnızlık küçüldükçe sen, büyümeye durmuş yalnızlık kanını emiyordu haykıramıyordun, çığlık atamıyordun, sesin kısıldıkça daha kısılıyor, nefesin ciğerlerinde daralıyor, sesinde susarken dağların derin sessizliğinde, gözbebeklerinde küçülüyordu yaşamın solğun çocukları umutlar, mavi gökyüzü kapatıyordu ufkunu gözlerine, gözlerin her sabah uyandığında hüzün çiselerdi yüreğine göçebe sevdaların ardından.... 02/111990/Drağos/Kartal/İST.((((Metin GÜRSOY)))) |