AY ve BEN.Henüz on yaşlarında, Toz pembe hayallerde, Güzel yüzlü çocuktum. Köyümüz vadideydi, Gök yüzüm o kadardı, Ama yetiyordu bana, Her gece ay batmadan, Çocukları kandırıp, Tırmanırdık tepeye, BİZ AY’I TUTACAKTIK. Tepeye varmadan biz, Türlü bahanelerle, Kandırdığım çocuklar, Korkuya kapılırdı, _Valla annem dediki orda canavarlar var, _Hem ay yakarmış eli nasıl tutacakmışız? _Öbürü atılırdı Allah bize kızarsa,ay’ını aldık diye, Tek başıma kalırdım, O güzel hayallerle, Ay beklemezdi tabi, Korkacak çocukları. Zerdeşt--2007 |