Bir saniye dostum.
Bir saniye dostum.
Bir saniye dostum, sırdaşım olur musun? Ben annemi çok özledim, içime sığmıyor bu özlem. Kalbim çarpıyor geceleri, inanır mısın. Bazen mor dağlara bakıyorum. Renk- renk çiçekleri barındıran yüce dağlara Özlemim işte o kadar büyük Çiçekler alıyorum annemi koklamak için Hanım ellerinde, mor menekşede.. Dağ sümbülünde… ama yok bulamadım annemin kokusunu? Sokak -sokak dolaştım, ona benzeyeni de yok. Yüzü güneş, gözleri sevgi, doluydu, benim annemin. Kucağı sıcacıktı. Hele kömürde kaynattığı o yemek Hiç bir yerde o lezzeti bulamadım dostum. Ama sakın hayret etme bana Kocaman oldun hala anne mi deme.. Özledim işte annemi? Hem de çok özledim. Affedersin, bir an senin annen olmadığını unutmuşum. Ağlama dostum, çok üzgünüm! Sır vermek isterken anne özlemini yaşattım sana Hadi sil gözlerini, bu özlem bizi kenetlesin. Ebedi bir sırdaş dostluk seninle davam etsin. Hadi mor dağlara birlikte bakalım Buram -buram anne kokusunu yüreğimize dolduralım Ben sana bir demet çiçek, sende bana bir demet çiçek ver. Özlemlerimiz bir, dostluğumuz ebedi olsun.. Sevgili anneler, gününüz kutlu olsun. 2005 Zeynep Aydınlıoğlu |