Seni ben Sevince
Mutlu olmak isterdim
Seni ben sevince Simdiyse dert kervaniyim Su ömrü sürüp gittikce Sevme dedim sevme gönül Yine söz dinletemedim Sanki kahir bal calmis Sevdasina yüregimin Celiskiler yuttum,icimde Acitiyorlar canimi Hayat hayat degil ki Gem vurasin pismanliga Keskelere bile yer yok Dizginler mechule mahsus Hesenlenmisim bosuna Sevmek,mutluluk benim neyime? (Berlin,08.05.2011) Talat Özgen (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |