SENİ ADAM SANDIM

Seni adam sandım, sana bağlandım.
Sen kul donağında, kırkaçanmışsın.
Münafık olmana, şimdi inandım
Dört yana fitneyi, sen saçanmışsın.
* * *
Şey üstüyüm diye, döşünü döğdün.
Çok haltlar etmişsin, kendini öğdün.
Açtığın yarama, dilinle değdin.
Meğer insanlıktan, sen geçenmişsin.
* * *
Gittin geldin, sanki bir halt becerdin.
Bumilletin gasti, yılların yedin.
En sonunda rengin, ortaya serdin.
Su sanırdık meğer, zıkkım içmişsin.
* * *
Gençlerin kanını, içen senmişsin.
Şan için her şeyden, geçen senmişsin.
Yem yeşil ekini, biçen senmişsin.
Beş altı babadan, meğer piç mişsin.
* * *
Bu millet uhrada, hesabın sorar.
Hesabın sorarken, defterin dürer.
Kustuğun melaneti, ortaya serer.
Yaşın seksen küsür, çağdan geçmişsin.
* * *
Congeri’yim, senin ismin demedim.
Adınla lehçemi, ben kirletmedim.
Senin gibi mel’un, hain görmedim.
Artık makamını, kendin seçmişsin...

Ömer Çetinkaya Congeri
05.05.2011