Ve Hayat
Gideceğin mekan sonsuzluk yurdu.
Cennet ve cehennem var olan kurdu. Azrail o, tek başına bir ordu, Alıyor bizleri,İpekten elbisesini giyse de, Teni kalmayacak bu elbise de. Mümin gibi Müslüman’ım dese de, Yürür mü bu kervan, Sırtında taşımak isteme çile. Nefsi baldıran zehriyle bile. Ve olandan var olandan af dile. Dener o bizleri, Kaya iken tozlara karışsan da, Dünya isimli hana alışsan da, Ölümünle bir yüzyıl yarışsan da, Finale gelince,Şu dünyayı seven korkar evvela, Ölümünü kendine farz eder bela. Yine de duyulur o acı sala… Kılınır namazı, Kadir SUNGUR |