Gecenin kamburu
Ay’ı çal geceden
Koy göğsünün üstüne Dayanırsa dizlerin, taşı ömür boyu İsterse gönlün, olurum kamburu Dostum karanlıklar Gecelerin kamburuyum ben Aç miltanını bak koynuna Sönmedikçe kandil Ay’ın her halini bil Şimdi koynunda geceleyen kandil Parladıkça içinde felekler senin Şimdi bir yıldızın oldu Güneşin eksenindesin Gül gibi feleklerin narısın Açarken içinde bahçelerin Bahçe kapısında buldum seni Söndürmeye gücün yetmez Taşımaya gücün yeterse eğer Gönül kamburunum ben Bu yük çok ağır Çilelere dayanacak bir yürek ister |
beğeniyle okudum mısralarını şair.