KAYISI AĞACI
Pencereden bakarken fark ettim
Baharın çiçeklerle dans ettiğini Kayısı ağacının dallarında Beyazla pembenin gülümsediğini. Ilık ılık esen rüzgarla gönlümü okşadığını Uzun kış gecelerinin yürekleri üşüttüğünü Duyguları ağırlaştırdığını soğuttuğunu Tenimin ısınamamasından anladım. Sanki hiç bitmeyecek gibiydi ayaz geceler Soğuğun sesini duyardım pencere pervazından. Kayısı ağacının dallarında gördüm baharı Rengarenk çiçeklerle bezenmiş Gülümsüyordu küçük bahçemde. İçimi bir sevinç dalgası sardı Kayısı çiçeklerinin kokusu Sanki aklımı başımdan aldı. Ona su veren toprağa minnetle Yudum yudum içtiği suya şükrettim. Baharın müjdecisi Yeşil tomurcuklara dua ettim Kayısı ağacının dallarını süsleyen Çiçeklere hayran kaldım. Gönül yine kıpır kıpır bahar gününde Yemyeşil çimenlere atmak istiyorum yüreği Her daldan bir çiçek koparmak istiyor bugünlerde. Sevmek sevilmek gökkuşağının altında Dokunmak istiyorum Ellerimle bir mavi buluta Umutlarımı yeşertmek istiyorum Nisandan mayısa. Yaz sıcağı beni bekliyor Akdeniz’de Ege’nin yalnız koylarında Masmavi salına salına. Kayısı çiçeği gibi yürekte açacak Umutlara heyecan katacak Sevdalar beni beklemekte. 2009. Kırşehir. OSMAN ÖZTÜRK......Taflan Mevsimi Şiir Kitabımdan... |