Öp de Uyandır Beni !
Çatlamış kalbimden sivrilipte
Sen batar göğsüme Tuzla buz olmuş umutlarım Serpilir yine bembeyaz mermerime Dim dik geçip karşına Dilim günahına dolanmadan Mis kokulu yalanlar söyleyemedim yine Varmadı dilim Sana dürüst demeye Israr edince kıyamadım da Bir karış havada ayağımla Şerefli dedim yinede Kıyaslanacak son şeydi Onuda çömelmiş ıssız gecelerde Çala çaputa sattığını Kime sorsan bilirdi Benimki de laftı işte Boş torbalar dolduran Yatsıya kadar dayanamayan mumun Söndürdü nefesimi Kararttı gözlerimi Benimkisi kırık bir kalp değildi Görmeyen göz Duymayan kulak Dahası atmayan bir kalpti benimkisi Hadi! açtığın yaralardan, Henüz kabuk bile bağlamayanından Öp de uyandır beni ! Mosmor olmuş bedenimle Öyle helalinmişim gibi, Alnımdan değil. Kanımdan... Öp de uyandır beni ! Ömürden nefes çalarak ne kadar yaşarsa insan Öyle yaşadım seni En fazla unutursun beni Ötekilerin soğuk koynunda bulursun kendini Paslı gecelere serip kurutursun Kuramadığın düşlerini Er yada geç avucunda bulursun İmlası bozuk kesik kesik nefesimi Sözlerim helal Gözlerim haram olsun sana Hadi durma Vicdanımdan... Öp de uyandır beni ! Dilara ÇALIŞKAN |