Ne gerek var..elimde kalemim beyaz kağıda bakıyorum öyle saf anlamsız bir şekilde yazmak içimden gelmiyor mutluyken dışarı yansıtmak ne kadar zevk verse de iyi kotu her şey içimde mıhlanıp kalıyor öyle delice kalpten beyne beyinden kağıda yansıyan iki söz ne kadar anlamlıysa beyaz kağıda siyah yazmak içimden gelmiyor çünkü ben seni içimde yasarken ne gerek var dışarı yansıtmaya başka biriyle paylaşmaya ve ben içimdeki seni senle yasamaya bile kıyamazken öyle bakıyorum beyaz kağıda bakınıp duruyorum en temiz yerine işleyecek olacak kelimeleri en siyah yerinden yazmaya çalışıyorum yüreğimde kazılı duran en ücra köşesinde iki kelime ne kadar boş duruyor en temiz yerinde en sade biçimde siyahlara bürünmüş bir konumda ne söylenebilir ki seni senle yasarken hangi kelime karşılayabilir ki sana duyduğum en anlamlı duyguyu ne gerek var onu dışarı yansıtmaya başkalarıyla paylaşmaya senin için atan bu kalp fısıldıyor her seferinde seni seviyorum diye hücrelerime .. 27,04,2011 14,26 :) |