Kadındır Adı YağmurunCan çekişmeler / mavi küskünü sularda Yılgın kıraçlarında gönlümün yılkı atları / yüzün Kanamaktır yaranın orgazmı Çabuk ölümlere iten Yenilgiler iç savaşlarımda Senle başlayıp bende biten Hiçlik sessiz duvarda resim Şimdi yangınlara tohum nefesim Ki yanardı geceler sesimizde Gün geldim derdi de / aldırmazdık Böyleydik iç içeyken Kördük dünyaya / sağırdık Döl tutmuş kelebekler kadar Ölümü hafife alırdık Ak köpüklü mavi etekleri vardı denizin Ateşe yakın yaşardık (Çok sürmezdi bilirdik / bu yüzden aşk kesilirdik / ateş olurduk çoğu zaman kıvılcımı tenlerimizde / yangın bizi aşardı şehre bulaşırdı / seyrederdik / şiir dokurdu gözlerin imgeleri eskimiş şiirlerle uçlarından yakardık / hükümsüz kılardık zamanı) Geceyi gün kılan ışıkta vardık Ya şimdi / gece vakti yolu kendine çıkıyor herkesin isli camlarda yazan Güne teğet bir güncenin / İçinde adın yok artık senin Ak köpüklü mavi etekleri de denizin Var olan / yalnızca ekmek arası hazan... |