GÜNEŞ ANA
Kır çiçeklerini severim ben,
Dokunulmamış, taptaze, dupduru. Yayılır çarşaf gibi tabiatın kucağına, Tarlasında, ovasında, yaylasında... Kardelen çeklerini severim ben, Işığımı beklerler yeşerebilmek için, Sıcacıklığımı hissederler toprağında, Bir başka aşkla uyanırlar baharlara... Vadideki zambakları severim ben, Yaşanamamış sevdaların anısına, Işıl ışıl , pırıl pırıl gülümseyerek, İlan-ı aşk ederler, tabiat anaya... Koşun bana kır çiçeklerim, koşun bana, İlkbahar, yaz, sonbahar ve kışbaharda, Meydan okuyacağız el ele , omuz omuza, Yaşamın karamsarlık ve umutsuzluğuna... Nefesim, hayallerim, aşkım bağrınızda, Bir bütünsünüz hepiniz, eşşiz kokunuzla, Korkmayın, hep yanınızdayım canla başla, Yeşerecek, kaybolan umutlarımız ışığımla... Yalnız kalmayın, uzatın ellerinizi bana, Kırılmasın dalınız, düşmeyin tuzaklara, Sönmeyen ışığım, suyum toprağımla, Kucak açacağız yaşanmamış aşklara, Güneş Anayım ben, sevdalıyım sana... Sonkardelen - 02/05/2011 |