Gecenin karanlığında kol kola girmiş korkularım...
elleri hançer , hançer gözleri kurşun gibi
Sesiz gölgelerin içinde ruhum,
ecel teri döküyor...
Hüzün sıkıştırmış köşe bucak
kalbim ha durdu ha duracak...
Gözlerimde kan revan sağanaklar
şafak çok uzak...
Kapı çalsa, bir dost ışığı aydınattsa
bu zifir karanlık yarılsa
ışığım olsan,,,
korkutan gölgeler kayıplara karışsa
yağmur gözlerimden değil
gökten toprağa yağsa
bereket , bereket
sadece başaklar, yemyeşil çayırlar
uzansa uçsuz bucaksız
dünya cennet olsa...
Bu uzun ve kasvetli gecedı
ışığım olsan,,,
bir dost, elini uzatsa tutabilsem o eli
korkularım yok olsa ...
Işığına tünesem küçük bir kuş misali
ağlamasam yok olmasam
ağlasamda kaybolmasam
ışığım olsan...

*GÜL*