ÜŞÜYORUM
Üşüyorum !
Çok oldu bağıra, bağıra ağlayamadığım Güçlüyüm ya ondan . Kırılmam incinmez yüreğim İçe attıklarım yutkunduklarım Kat kat beton duvarlar var , her odacığında kalbimin. Duymuyorum! Çığlık çığlığa söyleyemediklerim Saklı kilitli sandıklar dolusu, Ahlar keşkeler. Sandık sarısı bohçalarda bekleşirler. Görmüyorum! Boş anlamsız dalıp giden, feri sönmüş gözlerim umut etmekten yorgun düşmüş ; Ne uzanan bir el var nede o eli tutacak mecal. Yorgunum ! Gözlerim, ellerim, yüreğim Tadı yok hiç bir şeyin anlamı yok . Umut mu o kayıp işin kötüsü aramıyorum da artık. Üşüyorum havadan değil, Anlatamamaktan . *(GÜL)* |
kutlarım şair arkadaşımı
selam ve saygılarımla