Ömür Denen Var OluşVay anasına, Nasılda akıp gidiyor, Yıllar, aylar, mevsimler, Ne dur diyen var, geçen zamana, Nede dur diyecek kimse, Ömür denen var oluş, Mevsim, mevsim yaşamak, Baharda gonca bir gül, Sonbahar da kuru yaprak, Hangi istasyonda bindik, Hangi durakta ineceğiz, Kimbilir şu vefasız Dünya’da, Kaç gün daha göreceğiz. Belki birkaç gün, belki bir asır, Belki bir saat, belki son dakika, Belki güneşe son tebessüm, Belki dosta son selam, Her neyse sonumuz, Toprağın sinesinde, Sahipsiz bir kabristan, İşte saray, köşk ve han, İşte sonsuz bir vatan. Böyle biter bir ömür, Fakat bizden habersiz. 23.8.2007 Tayyip Sağ |