YASAKLADIM ÇİÇEK KOKULARINIsevdim sessiz kaldım , gizledim gözlerimi kapattım geceden kaçtım güneşin doğuşunda sevdim ışıkça sırtımı döndüm tanın güzelliğine yasakladım çiçek kokularını kendime geceleri karanlık olmaktan men ettim sevdim boynu bükük kaldı yüreğim yakamozları martı kanatlarıyla gizledim kumsalı yıkadım dalgalarla sabahlara kadar seni düşünürken görmesin diye ayak izlerin çiğlere sardım gözyaşlarımı, sevdim kimselere söylemedi dilim, sevdiğini sadece şiirlerde yaşadım sebi sevdiğimi kör kuyulara sakladım kuru gülleri, sana vermek için derlemiştim oysa gül kurularına bakıp sevdim ruhunu bedenini azrulamdım sadexe ruhunu çok sevdim gönül güzelliğinde uzaklarda gözlerin ne renk diye düşünmedim bile özlediğimde yanmasın diye yüreğim arzular sararken sevdalı bakışlarımı ruh yarenliğine saldım kalp atışlarımı gökyüzündeki en parlak yıldızı sen saydım kaldırmadab başımı gülümsedim sadece sessizce sevdim seni, sakladım kem sözden ağladığında yüreğime hançerler sokuldu güldüğünde duadaklarımda gülücükler açtı sen bakamazsın diye gülmedi bakışım yüzümdeki donuk duruşta sevdim seni söylemeden yaşadım dizlerime ıssız kaldığımda çıkartıp düşlerimi okşadım saçlarını okşamasam da sevdim seni |
güldüğünde duadaklarımda gülücükler açtı
sen bakamazsın diye gülmedi bakışım
yüzümdeki donuk duruşta sevdim seni
söylemeden yaşadım dizlerime
ıssız kaldığımda çıkartıp düşlerimi okşadım
saçlarını okşamasam da sevdim seni
Olağanüstü lezzette bir şiir yüreğine sağlık...