Çarmıh
Çarmıha gerilmiş ruhum,
ötelesem başımı kopacak kadar güçsüzüm, berilerde salyalı sümüklü aşk kadınları,bilirim şaşkınları ve taşkınları edebin mabedin derin ve hazin ziyafetinde kokuları sol elimin ayasında görmeyen gözümün iniltisi perdesiz çıplaklıkların örtülü masumiyeti ve adamın biri, çarmıhtan çalıyor yüreğimi, içimde hiç duyulmamış feryatlarım ölüyor gülüşüyor günahlarım bahçemde çehremde sevaplarımın yalnızlıkları çınlıyor edepsiz kahkahalarım ayakucuma düşüyor başucuma gelip oturuyor haram mutluluklar en çok çarmıhta huzur buluyor ruhum ve en çok çarmıhta üşüyor... 2010 "an" |
anlatısı düz yazıya yakın gibi
"Çarmıha gerilmiş ruhum,
ötelesem, başım kopacak kadar
güçsüzüm, ".......................... bu öbekteki anlama takıldım
(salyalı sümüklü ).... şiirsel gelmedi bu sözler
şair kardeş hoşgörüne sığınarak içimden geldiği gibi yazdım
umarım kırıcı olmamışımdır
güzeldi şiir