KöroğluKöroğlu dağlara çıktığı zaman, Kılıcı keskindi kalkanı yaman, Beyin ordusuna vermezdi aman, Yenilmez yigitti, aslan Köroğlu. Dolaştı dağlarda gezdi engini, En sonunda buldu kırat dengini, Köroğlu soyardı yalnız zengini, Yenilmez yigitti, aslan Köroğlu. Buluştular bir gün, Bolu hanında, Dağ deviren, zincir kıran yanında, Mertlik yatar, ünvanında şanında, Yenilmez yigitti, aslan Köroğlu. Zaptiyeler sarmış onu derede, Bayram yaptı, Bolu ile Gerede, Köroğlu haykırdı! Ayvaz nerede, Yenilmez yigitti, aslan Köroğlu. Selam vermez, kılıcıyla koşuyor, Kabre sığmaz, türkü ile coşuyor, Köroğlu,Ayvaz’ı sevip okşuyor, Yenilmez yigitti, aslan Köroğlu. Yüce dağlar, onun vatanı yurdu, Mazlumu korudu, zalimi vurdu, Dilden dile gezdi, öyküsü durdu, Yenilmez yigitti, aslan Köroğlu. Remzi der ki; kırat dağları aşar, Bunu gören beyin,tebdili şaşar, Hiç ölmez, Köroğlu ebedi yaşar, Yenilmez yigitti, aslan Köroğlu. |
yürekten kutlarım çalışmanızı..
saygımla,,