Son Söz
Tükendi bak zihnimin boş sayfaları,
Unutmam lazım, gereksiz hatıraları. Kabarıyor durmadan karalanan sayfalar, Düşmüş bir kadın sevgili arar… Kahrolmuşum koyup gitmelerinle, Karanlık gecelerde hep ayrıldım seninle Islak umutlarla kayıp hayallerin peşinde, Son kalende düşerken, yalnız, beni dinle! Kurusun dudakların Mumla ararken beni hatıralarda, Giderek artacak karanlığın Işıltı, kalmayınca canda Bıraktığın yeri hatırladın Unuttuğun bir anda Yoksaa... Ne işin var mumla mezarda!.. V.Yılmaz |