AŞK'I VÜCUTNeme doygun toprağın bitmez yangının Özgür sevmelere adalı ağaç köklerinde Aşk’a soluklanan CAN, Suyun ateşe aşkındandır ince ayrılıklar Görüşlerde biter sonlu kuvvetleri. Sevmelere, kim tutabilir, nefes-i ölüm Nemde çürür mü, aşk-ı ateşi-n İnada vurdun mu, yüz görümündür GÜNEŞ Adağın dallarına tutunur tüm rengin. İşte bu yüzdendir CAN, Aşk’ın kopyası yüreğim Işığına bağlanmış ayağım. Bülbüle gül, diken olmuş yolum. Gökyüzüne göç kafilesi sesimle Varlığında aşk-ı vücut bulmuş ruhum. |