VAKT-İ VEDA
Etme ey gül! bu kadar cefa bülbüle,
Yok mu? merhametin acımıyorsun bile Hüküm giymiş bir ömür çekmeye çile, Bilmem ki;bülbüle bu vefasızlık niye? Sende biliyorsun senin için daldı nar-ı aşka, Dönüp bakmadı senden başkasına;asla! Mecnun’un oldu bütün âleme nam saldı da; Sadece senin sevdalın olarak kaldı bu dünyada. Uğramadı mutluluk onun limanına Yelken açtı göz yaşı ummanlarına Sararıp soldu adına;aşk-ı hicranla, Meyletsen bülbüle,gelmeden vakt-i veda... Sükût-u-lâl |
yüreğinize kaleminize sağlık