hükümsüzdür
bu gün bir şiir yazmak geldi içimden ama ne mümkün
neye göre hükmü kesilmişti neydi cezası sevgimin ben yazsam da siliniyor anılardan kalemimden kan damlıyor sayfaya ne duygu kalmış ne sevgi içim ruhsuz bedenim de oysa sevgiyi yazmak isterdim mutlulukları da olmadı gecelere mahkum yüreğim dinmeyen ağrılarım var sevgin se benim için ölüm oldu sensizliğinde kanlı göz yaşlarıyla ıslandı yüzüm bu gün mü matemindeyim aşkın ve de üzgün bu gün bir şiir yazmak geldi içimden ama ne mümkün yazdıklarım bir şey ifade etmiyor sen gittin yüreğimden hüznü yazmıyor kalemim o bile suskun vurgun yemiş düşler matemimde gülüşün sen vefasız sevgili asi rüzgarların estiği düşsün ben se başım gözüm allaha emanet hayata küskün neye göre kurban ettin sevdamızı neydi son hükmün kıracağım kalemimi son olsun sözüm gönlümde barındırdığım sevdamdın şimdi bedduam oldun ben sana küskünüm aşkın fermanıydı bu yakışırmıydı ölüm oysa gün batımı gülüşünde mutluluğu bulmaktı olmadı be olmadı yakışmadı sevdaya bu ölüm nedametin gölgesinde de yazdığım bu şiirim hükümsüzdür rahatsızlık verdiysem özür dilerim... |
güzeldi....tebriklerimle
selam ve saygılar