24
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2025
Okunma
Bir şemsiye ustası “evreka” nisbetince
"Ben de şair olayım" diye niyet edince
Bir mürekkep bir kağıt yeter madem bu işe
Döktürür mısraları bir hevesle peş peşe
"Bu ne enfes şiirdir, ben ne müthiş şairim
Büyükler arasında olmalı hemen yerim"
Takdirini umarak ulaştırır Shakespeare’e
Ustanın makamını bir başka usta vere
Bakar Shakespeare şiire, baktıkça rengi solar
Bir şeye benzetemez gözleri öfke dolar
Kağıdın arkasına kısacık bir not yazar
Biraz tavsiye verir, biraz da çeker azar
“Dostum şemsiye yapın, hep şemsiye yapın siz
Daha faydalı olur topluma şemsiyeniz”
5.0
100% (15)