Diller Perişan
Hazana bırakmış gönül bağları
Yine ayaz vurmuş puslu dağları Tutamadım gitti gençlik çağları Titriyor sözlerim diller perişan Bir ah çektim seyran eden ağladı Ağladıkça yürekleri dağladı Hicranımız mizan dedi bağladı Karar dedi, yorgun eller perişan İnatla herk ettim dağı bahçeyi Kahrettim feleğe aldım bohçayı Daha ben dönemem içilmez çayı Kudretim tükendi beller perişan Yasladım sırtımı koca çınara Takıldı gözlerim yeşil pınara Aklıma geldikçe sızlıyor yara Esmiyor yaprağı dallar perişan Doğmuyor güneşim tutuldu ayım Namertler elinde dağıldı payım Tutmuyor zemberek fırladı yayım Geçmiyor zamanlar yerler perişan Anladım her şeyin bir sonu vardır Ne çokta sevmiştim firakın hardır İçimden gitmiyor o bende yardır Sazım çalmaz oldu teller perişan Be hey mecnun bu karara sen alış Hakikatle yüzleş gerçeğe alış Akıllıca düşün mantıkla yarış Çalışmıyor kafam us, um perişan Nuh Comba |
Değerli hemşerim,
Müsadenle şiirinizi favorilerime kayıt ediyorum,
Sözlerde "perişan" desenizde şiirde ne kadar güzel olmuş perişan üzerine.
saygılarım kıymetli üstadıma