YARALI YÜREGİMNe gariptirki bir sıkıntı var içim de.. Sanki nefesim kesiliyor kalpbim duruyor... Ağlamak geliyor içinden hıçkıra hıçkıra… Bir yanım < Hadi ağla > derken.. Diğer yanın < Sakın ! > kızarcasına.. Yakarsın bir sigara gecenin karanlıgında.. Seyredersin gecenin karanlıgını birden fark edersinki.. Yüreğinin daha siyah gecenin karanlıgından.. Sözde duman gözüne kaçıyormuş da.. Bir-iki damla yaş süzülüyormuş.. Kendine yalan söylemeleri başlıyor insanın o an.. Ama itiraf edemiyor insan sevdigini.. O an gelir insanın aklına.. El ele olunan anılar , fotoraflar.. Dökülür hepsi masanın üstüne... Tek tek hatırlanır o anılar.. Az sonra olacaklardan ürkerek.. Yavaş yavaş oturursun ya bakarak sandalyeye.. Bir sigara daha yakarsın sonra mırıldanırsın.. Beraber dinledigin o eski yadigar şarkıyı.. Ağlamak istiyor insan ama ağlayamıyormuş.. Her melodi bir sancı.. Her nota bir hançer misali saplanıyor.. Kanaması durdurulamayan yüregine insanın.. Birden gülümsemeler başlar aptalca yüzünde insanın.. Evet, Kaybettim diyor insan yüreğine.. Neden ben diye haykırıyor insan.. Bulutlar ağlıyor senin yerine.. Her damla binlerce ton ağırlığında.. Düşüyormuş insanın yüreğine.. Dayan yüregim dayan elbet gecer buda bir zaman… harbicocuk 28-04-2011 |