BAHÇIVAN YİNE BENİM...Bir gün gelir son arzun nedir diye sorsalar, Bilmiyorum kıyar da,adını söyler miyim. Azrail’ im olup ta bu canımı alsalar, Can içinde canımdı,,,yüreğim de dermiyim. Bir gözüm ötekinden,bakarken kıskanırdı, Biri görse yüzünü diğeri darılırdı. Eğer olsaydı eli kaleme sarılırdı, Gören o göz ne yazdın, der ise söyler miyim. Ay yüzüne bakarken,bakmalara doymazdım, Senin bakışlarınla,içimi ısıtırdım. Ellerim ayaklarım dolaşır şaşırırdım, Yıllar geçti aradan,yine aynı haldeyim. Derlerdi yıllar sonra,sevgiler bitiyormuş, Cicim ayları geçip,başkası geliyormuş. Sevgilerin yerini bıkma lar alıyormuş, Ya yalan söylediler,ya ben yine aynıyım. İçimden geçenleri söylesem anlarmısın, Böyle sevda olur mu,deyip inanmaz mısın. Bana inanmaz isen,ALLAH’a sormaz mısın, Yürekteki sevgimin, tek şahidi o benim. Saçlarıma ak düştü,hiç siyah kalmasa da, Anlımda ki çizgiler yer bulup dolmasa da. Bir bu kadar yıl geçip, asra bedel olsa da, Bu can değişmeyecek yine aynı sevenim. TİRYAKİ nin gönlünde sevdan eksilmeyecek, Her beş nisan gelince o gün yenilenecek Sevdanın tohumları her gün,,GÜL’e dönecek, Bahçıvan yine benim,güllerini dere nim. |