CEMREGüvercinlerin doğduğu Yerde geceye serpilen gri Ve kırmızı, Kartalların uçtuğu Yere götürürdü Yüreklerimizi Hiçbir Renk daha anlamlı değil Terinin eksikliği Ve hiçbir sabah Tazeleştirmiyor tenimi. Ne kolay Geceye bırakmak bedeni Ne zor yitirilmemiş Bir yarına koşmak Ne dayanılmaz Sensizlik örneği Cemrenin pastoral izi Dallar tomurcuğa hareketlendi Yeşile dönüyor toprak Nefesim daha bir sıcak Aşk kapıda beklemekte bizi. 7 MART 2005, BURDUR |