çocukluk aşkım
ikinin iki ile sevişgenliği
dört ediyordu... yüklemin asiliği adını yutuyordu ki ben öznesiz kalıyordum. taş devrinden kalan son kalıntılarınla avunuyordum gün bittiğinde..... ekmek arasında soğanımdın nefesim sen kokardı. verilen ödevlerle evinin yolunu tuttuğunda.... ben senden arta kalanları toplardım............ |
yüreğinize sağlık saygılar.